Sen meni gabanma natuwan gözden,
Sen dek dilberiň söýenin
Söýmän bilermi gelinler?!
Sen meni gabansaň dillerden gaban.

Heniz öýümizde goş-golam ýokka,
Onlugy çüýleýän goşgulam ýokka,
Biri-birimizi söýer ýörerdik,
Hatda söýüşmäge yşgalaň ýokka.

Bir ýassyk diledik,
Hemem bir ýorgan,
Bir käsede çaý içmäge kaýyldyk.
Indem haku-nähak gabanyp ýörsüň,
Ne döw çaldy,
Ne al kakdy, halaýyk?!

Kinelermiz jübimizden önüp dur,
Meniň ak bilenim seň üçin gara,
Elli ýaşda,
Ömrüň güýzän gürpünde,
Munça-da bir ezýet bolarmy ýa:ra?!

Sen meni gabanma
Gabanjaň kalba,
Gaýgy-gamlar bulut bolup çökerler.
Nämä gerek öz-özüňi horlamak,
Natuwanlar bir ömürlik nökerdir.

Seni söýen gözlerimde müýnüm ýok,
Düýnüm ýok
Bir pursat seni söýmedik.
Maňa ýol üstünde duşan gözeller,
Galgap galdy,
Başyňdaky öýme dek.

Ýürek tary müň setire badalga,
Goý, dökülip ýatsyn,
Saçlarňy örme!
Ynha men, ezip iç,
Hala oda at,
Ýöne goşgulamdan gabanyp ýörme?!

Hojaberdi BAÝRAMOW.