Ehl-i Hakk olsam, söylerim «Başka hali neylerim»,
Bu çekilmez derdi, sayısız ses sedayı neylerim.
Evveli zevk-i sürur, hasretli malı neylerim,
Ahiri mevt, kabirler, bu boş hayali neylerim,
Olmuşam ben zevk ehli,esbâb-i melali neylerem.

Düştü aşkın ataşine, kıl dek canım yandı, yar,
Kuru cismim odun eyler oda yakmakta ne var,
Gamda gönlüm ulu, başta derdim yüz hezar,
Onun için dehr içre bir köşe kıldım ihtiyar,
İhtiyarım yokdur ki, cengi cedeli neylerim.

Görüntü işret-nümâ, görkün için gönlüm güdaz,
Kısa −ikbalim eli, dost, damen-i vaslın derâz,
Korku dolu, yol ırak, aşkın ağır, kuvvetim az,
Düşmüşüm bir müşküle, sensin bu işe çaresaz,
İltifatın şimdi kıl, geçen mahalli neylerim.

Her zaman, Mahtumkulu, halk içre gezme laf edip,
Sakla gıybetten dilin, uğrunda gez insaf edip,
El uzatma çok fesada, git Huda’dan havf edip,
Sufilik esbabı hoştur, kâh içini saf edip,
Olsa böcekler içim, bu eski şalı neylerem.