Hüÿpüpikmi, suwguşmy - bilmedim men, eÿ aman.
Bolup barşyñy görüp, dünÿeden doÿdum, gelin.
Döşleriñi güjeñläp, diÿdiñ:"Üÿtgedi zaman",
Yşkyn kesewsi bolup, kä ÿanyp köÿdüñ gelin.

Agşamlaryna meÿlisde sämäp durdy bashlaryñ,
Bireÿÿäm yüz dönderdi senden deñi-duşlaryñ.
Keminäniñ wasp eden puşta-puşta saçlaryn, Aÿtsana, kesip-kesip nirede goyduñ gelin.

Ÿeñ tirsekden ÿokarda, tyrralypdyr köÿnegiñ
Nirede yasaldyka goçak gözli äÿnegiñ.
Magnitofon eliñde uzakly gün oÿnagyñ,
Ÿeñlesleri ÿeñledip, sogan dek soÿduñ gelin.

Ak süÿtde gara tegmil, sen durmuşuñ duşmany,
Ÿaşlyk ÿelgini geçer, soñ edersiñ puşmany,
Häzirki bolup ÿörşüñ ÿöne gury boş many,
Eneñ-atañ bagryny gara gan etdiñ, gelin.

Sen tetelli dogmasyn, ar-namysyn ÿitiren,
Ÿüzümiz ÿere salyp, ada ysnat getiren,
Dilim diÿenim etmän, sandyrap dur setirem,
Ar-namysyñ astynda sen meni goÿduñ, gelin.

Nurgeldi Çakanow "Balkanly Bürgüt" kitabyndan