Eje
Beýik Saparmyrat Türkmenbaşy

Gök astynda ýalňyz men,
Ýer üstünde ýalňyz men,
Özüm aglap köşeşsem –
Hiç kimse bilmez, eje!..

Bagra basyp ýatardyñ,
Başym alyp otyrdyñ,
Süýjüje düýş getirdiñ...
Ol günler gelmez, eje!..

Toýda seni gözledim,
Ýasda seni gözledim.
Wah, dözmedim, dözmedim,
Sen neneň dözdüň eje!..

Töwerek ýat, daşym ýat,
Jigerim-bagrym berbat,
Gideý diýsem başym ýaş,
Geçenok günler, eje!..

Gelinbarmak üzüm deý,
Ýürek üzüm-üzüm-ley,
Ýer ýok ýeriň ýüzünde-ýeý,
Barmaga ýerim, eje!..

Ne ini bar, ne aga,
Ne gapy bar barmaga...
Diýdirmen ýetim çaga!
Ýok, ogluň ölmez, eje!..

Ne iýmekde many bar,
Ne geýmekde many bar.
Men ýaşara pany dar –
Duşarsmy ölsem, eje!..

Eje-eje eje jan,
Tabyt boldy kejebäň,
Ýer astynda nije jan...
Üstde men tenha, eje!..

Uçrap eýmenç külpede,
Ýalňyz galdym dünýede.
Nätjek, ýüzüm gülse-de,
Ýüregim gülmez, eje!..