Kaka...
Kaka, durmuş kyn ekeni çakymdan,
Çaldy maña señ çalmadyk şarpygyñ.
Iñ ynamdar adamlamdan çakyldym,
Öwrendim parhyny çäjiñ- harpygyñ.
Büdredim, turmagy öwrendim bada,
Diñmegi öwrendim aglanymdan soñ.
Gülmegi öwrendim ýanamda, ýa-da,
boýnumda kemendi añlanymdan soñ.
Emendi duýgulam bolup elem-tas,
Çar tarapa nazar dikdim delmurup.
Şeýdip ýekelige höwrükdim men has,
Galam çekdi gussalarmy deñ durup.
Diýip, dünýäñ synaglarna döz geler,
Sen menden özüñi gözlän ekeniñ.
“Durmuş kyndyr” diýeninde özgeler,
Ejizje ogluña dözmän ekeniñ!
Günler bir-de ýasalan deý ýakymdan,
Kä girdaba eltýän sa:l eken, kaka!
Ýöne, durmuş ýowuz eken çakymdan,
Sen ýaly dözümsiz däl eken, kaka!
Mukam MUHAMOW.
5комментариев
Чтобы оставить комментарий, необходимо на сайте.
