Bu poemanyñ birki parcasy kone turkmen dilinden hazirkizaman turkmen filine erkin gecirildi.

Parca

Emirkel hakynda eşidiñ sozi
Ol barada bolar bu babyñ ozi.

Emir kel jõwrenip odun daşardy,
Her sagatda kel kellesin gaşardy.

Getiren odunny ile satardy,
Her gunki ryskalyn şeydip tapardy.

Malykcy atasy oñurak õlen,
Indi ol yaşap ÿor enesi bilen.

Ine, bir gun olip Bagdadyñ hany,
Eÿesiz galipdy oñ hanymany.

Bagdadyñ iliniñ dessury bardy;
Mahellañ ustunden guş ucurardy.

Dowlet guşy gonsa kimiñ bashyna
Şa kylar erdiler bakman yaşyna.

Gala jar cekdiler ,, Õyñuzden cykyñ,
Bu guş kime gonar, syn ediñ, bakyñ".

Uÿşdiler bir yere ilatyñ bary,
Bagt guşuna bakdy hemmañ nazary.

Emir kel gelyardi eşegin idip,
Garady ol gusha gozun molerdip.

Sanasañ donunyñ ÿamasy togsan,
Dunyaden nadyl dal, garypdy yogsam.

Oñ başyna gondy dowlet guş gelip,
Kellesin ganatdy dyrnagy dilip.

Kellam, kellam diydi Emir kel aglap,
Adamlar guluşdi gownuni çaglap.

Begler guşy yzlap gorse şo halat,
Bir keliñ bashynda kakyp dur ganat.

Geye geyimleri yuzde-muñ para,
Kellesiniñ hamy goñakly ÿara.

Keliñ porsy ysyn duydular begler,
Guşuñ päli azdy diydiler begler.

Bu gun otdi, erte geldiler irden,
Dowlet guşy galdy pel-pellap yerden.

Garry-yashy hemme uyşup geldiler,
Guşa umyt bilen nazar saldylar.

Yzy bar