Umman ýaly giñdi göwnim,
Arassady kir-kimirden.
Öñýeten oklap, daş-kesek,
Geçip gitdi her hal, her dem.

Göwnümi çökeren daglar,
Ýöne ýerden döremedi.
Kesekleri kän siñdirdim,
Wah,şol daşlar eremedi.

Ýalanlardan, ýañsylardan,
Çökdi gitdi, näzik göwnüm.
Birmahalky şol giñ göwnim,
Ýatladyp dur, aýna döwgün.

Göwnim göýä döwüljek deý,
Ýatladyp dur, aýna döwgün.
Ömrüm boýy ýüklendigi,
Şol daşlardan çökdi göwnüm.

Öz göwnime daş atana,
Jogap bermän daşlar bilen.
Çekip ýörin agyr ýüki,
Gara gözde, ýaşlar bilen...