Tirmesiniñ boýagy sandal, zerewshan, zagpyran,
Näz-kereshme, oýny köp, çekdigim zary-pygan.

Synasy dal çybygy, göwni: "Bök, durma!" diýer,
Bilden ashagy belent, sagry: "Ýat turma!" diýer.

Maksadym aýdan zaman, "Gel, eçil!" diýr husn oña,
Tekepbirlik diýr: "Eçilme, beýle ishi goý soña!"

* * * * *

Doluban on dördi gije, asmanymyñ helaly geldi,
Barmak dishläp, seýkin basyp, boz maralyñ taýy geldi.

Ulus-iller boldy bendi gözde humaralasyna,
Ýañagynyñ ýkut aly meñzär sähra lälesine.

Belent sagra düshüp, gol deýn örüm saçlary,
Shirin jana salar wähim, mar deý çyrpynyshyp uçlary.

Ak gardan arassa teni, näzik-nepis gül bedeni,
Ýüregi polat galadyr, saraýyna salmaz seni.

Keman gashyn çekmish beter, kirpikleri parran öter,
Gözleri janym saýýady, nirden atsa gelip ýeter.

Dolap alsam inçe bilin, hyñzap galsa göwnüm joshy,
Bir jan, bir ten bolup bilmeris, dirär durar belent döshi.

Aperin husny-roýuña! Yzda goýduñ barçalary!
Aperin inçe biliñe! Utandyrdyñ mürçeleri!