Hiç kim özün men deý söýdürip bilmez,
Hiç kim özün men deý eý görýän däldir.
Özüni söýdürip ýalňyşdy Laçyn,
Ýöne seni söýüp ýalňyşan däldir.

Goý, gözeller seniň aýlasyn başyň,
Bu gyzlardan ýaňa sen maňa ýetme.
«Ýok, söýgimi basyp, yhlasym basyp,
gitmez».

Özüme özümden ýakyn tapmamsoň,
Men diňe özüme ynanýan özüm,
Hatda, Günden, ýelden, suwdan goraglap,
Saçlarma-da güller goşupjyk ördüm.

Özüme hiç haçan salamok agram,
Sen hakd-a asylam edemok pikir.
Meniň bar sözüme ynanyp ýörme,
Men hatda özümem edemok pikir.

Ýadadym, kömege mätäç men, ýöne,
Şol kömegi degjek, bagyşla, sen däl.
Ýogsa-da bolgusyz näz nämä gerek?!
Dogrusy, ýanymda sen bolsaň kem däl.

Laçyn Pürjäýewa
07.iýul.2001.