Duşman geldi Lebap boýun ot eýläp, Turuň, begler, ol döwüşe baraýlyň! Şahymerdan Murtezany ýat eýläp, Boluň, begler, şol soweşe baraýlyň! Är ýigitler gazat güni çykanda, Düldül böküp, asman saýy bakanda, Çaýlar dolup, gyrmyzy gan akanda. Är deý

Gorky ede-ede ryswamyz çykdy, Her ne nesip bolsa, görülsin indi! Zalym duşman ahyr ýurdumyz ýyk Köp ýatdyk, ýaranlar, turulsyn ind Möwlam bermiş bize niçe galany,— Kytnamy, Perwerdi, Halaç, Çylany, Başdan-aýak ýygyp hurdu-kelany, Zalym beg üstüne

Biziň ärsarynyň goç ýigitlerniň Her zaman başy jem boldugy bardyr Mejlis içre gülgün şeraplar içip, Şady-horram oýnap güldügi bardyr. Türpe edeplidir otursa-tursa, Bary gulak goýar, biri gep ursa, Her ýerde özünden ulyny görse, Onuň gadryn ýagşy

Watan üçin çykdym gyr at üstüne, Tä janym çykynça, dönmenem, begler! Dikdir serim, düşmen duşman astyna, Sil deý aksa, gandan ganmanam, begler! Ilim üçin şirin jandan geçer men, Düldül münüp, ganat baglap uçar men, Namart dälem, hakdan kasam içer

Ölçerme odumy, gozgama derdim, Dert başymdan aşan çagdyr bu çaglar. Nadanmyşam, bir biwepa dil berdim, Ýardan köňlüm sowşan çagdyr bu çaglar. Şunça jepa çekdim, bolmady paýym, Bu nalyşym eşitmedi hudaýym, Gökdäki röwşenim — ýyldyzym, aýym Halka urup

Söwdügim, gül özün para eýlemiş, Reşk ediban ýaňaklaryň alyna. Akmaga gül özün para eýlemiş, Ynanyp, dünýäniň mekru-alyna. Şirin lebiň meňzär asala, ganda, Men senden aýrylyp, gideýin kanda? Yşkyňda gark olmuş jigerim ganda, Ynanmasaň, bakgyl eşkim

Garasaç jan, seni gören kişiniň Gije-gündiz işi ahy-zar olar. Höziri bolmaýyn ýazu-gyşynyň, Hesretiňde ýörüp, ömri har olar. Meni sen öldürdiň gara göz bile, Bagrymy eretdiň şirin söz bile, Husn içinde elli bile, ýüz bile Bäs eýleseň, hemme şermysar

Arzymy eşitgil, eý, söwer ýarym: Günbe-günden derdim beter, Hatyja! Yşkyňda galmady namysym, arym, Munça jebr eýlediň, ýeter, Hatyja! Men seniň yşkyňdan gelip men dada, Gel, jebr etme indi mundan zyýada, Gözleriň ogşaýdyr mysal jellada, Müjgän tygyň

Goýmaz rakyp görnüşiňe gelmäge, Gözeller içinde soltan, Hatyja! Bir gün gülli desmal içinde gözgi Eýlär men sen tarap rowan, Hatyja! Gizli derdim saňa eýlesem haly, Bilenler aşyk diýr, bilmedik—däli, Gözgüýe bak, göter gülli desmaly, Bolsun biz

Çaparman algyr ýigidi Ahyr galla harap eder. Çyra ýanmaz gök ýüzünde, Degse, gülle harap eder. Baryşsaň mert bile baryş, Namartlardan bitmez her iş, Neri ýörüş, aty ýaryş, — Uzak pelle harap eder. Almak üçin il gezer pir, Ýyl-ýyldan nebsi güýç