Garry tut.
Şo-ol güzer.
Ikimiz diňe,
Öňkä görä biraz çalardy saçlar.
Şu mahal gussadyr tämiz yşk siňen, Gaçsaň...
Gara gözleň düýbüne gaçsaň.

Durus ýagmyra däl, yşka ezilip,
Gaýnaýar ýaňagňa degen damjalar.
Gözlerim synaňda edýär gezimi,
A biz saçlaň bedenimi gamçylan —
günlerni ýatlaýas parhyna bakman.
Dymýan, dymýaň, dymýar Aýam edaly.
Käte tisgindirip ýyldyrym çakýar,
Bir-birine mätäç iki gedany.

Gorkýarsyň sen ýüzümiziň ýagtylyp,
Garaňkynyň biraz goýalaryndan.
Men çekinýän gözi açyk bagtymyň,
Yşkyň düýşündekä oýanaryndan.

Gapdalmyzdan welin suwly salmada,
Akyp barýar ömür siňen keşbimiz.
Ýaňaklaryň el degmedik alma deý,
gyzarypdyr: «Ýöne gurçuk deşdigi —
bir demde durmuşyň tagamy gaçar,
we içi garalar—hiňlenýär salma.
— Sargydym unutma, ýoýma hiç haçan
hem aklyňda bolsun, dişlenen alma!».

Ysmaýyl Tagan