Men oňa ýo­luň çat­ry­gyn­da ga­bat gel­dim. Bu ada­myň eg­nin­de ýa­pyn­ja­sy, elin­de bol­sa, ha­sa­sy bar­dy. Onuň köp hor­luk çe­ken­di­gi ýü­zün­den bil­dir­ýär­di. Ho­şa­maý sa­lam­la­şa­ny­myz­dan soň, men oňa:
– Öýe ba­ra­ly, bi­ziň myh­ma­ny­myz bol! – di­ýip, tek­lip et­dim.
Ol yla­laş­dy. Aýa­lym we ça­ga­la­rym bi­zi bo­sa­ga­da gar­şy­la­dy­lar, ol mä­hir­li ýyl­gy­ryp, öý­dä­ki­le­re sa­lam ber­di, olar hem öýe myh­man ge­le­ni­ne be­gen­di­ler. Soň­ra bi­ziň ba­ry­myz bir­lik­de sa­ça­gyň ba­şy­na geç­dik, bu adam bi­len gür­rüň­deş bol­mak ju­da ýa­kym­ly­dy, çün­ki ol üm­süm we syr­ly­dy. Ag­şam­lyk na­ha­ryn­dan soň­ra, biz oja­gyň ba­şy­na jem­len­dik we men on­dan özü­niň ja­han­keş­de­li­gi ba­ra­da gür­rüň ber­me­gi­ni so­ra­dym. Ol bi­ze şol gi­je we er­te­si gün hem köp gür­rüň­le­ri ber­di, me­niň bu­la­ry ýaz­ma­gy­ma se­bäp bo­lan zat hem bu ak­gö­wün­li ada­myň baş­dan ge­çi­ren ajy gün­le­ri bo­lup, ol wa­ka­lar onuň ýol­çu­lyk­da to­za­na ga­ry­lan gün­le­rin­den we çy­dam­ly­ly­gyn­dan yba­rat­dy.
Onuň biz­den gi­de­nin­den üç gün soň­ra hem biz­de myh­ma­nyň gi­den­li­gi ba­ra­da duý­gy bol­ma­dy, dog­ru­sy maşgala agzalarymyzyň biri bag­da ge­zip ýö­ren ýa­ly bo­lup, hä­zi­riň özün­de ga­py­dan gi­räý­jek ýa­ly­dy.