Hernäçe höre-köşe etselerem, ony diňdirip bilmediler.

—Sizi hakyt ýat görýä-dä, gyz!—diýip, Suraý daýza agtyjagynyň bolşuna hem gynanyp, hem ýylgyryp durşuna ýüregini elendirip gepledi.—Doktordyr öýdýämi-nämemi.. Doktorda köp ýatyp, ýürejigi gitdi-dä... Ýogsa-da, başyňa gyňaç oraý sen, Tawus!

—Wah, balajygym, doktora-da düşdümi?!—diýip, aglamjyrap ýörşüne Tawus gaýynenesiniň gyzyl öýmesini tapyp orandy. Ýöne şonda-da Myratjyga ýaranyp bilmedi. Ol şol bir diýenini gaýtalap wäleýärdi:

—Git...git!

—Öňem şu çaga aglama kemini goýmady—diýip, Suraý daýza gussaly gepledi.—Hany, baryň, öwrenişýänçä, goňşulara baraýsaňyz-laň!

Tawus bilen Seýran goňşulara geçmeli boldy. Goňşy gelin Ogulgözel hem Myratjygy Tawus daga öwrenişdirjek bolup synanyşdy. Ol Ogulgözeliň özüne barsa-da, ne Tawusa, ne Seýrana barýardy. Goňşularyň ýakynragyna baryp, özi üçin del myhmanlara geň nazar bilen seredip durýardy-da, derrewem joňkuldap, yzyna ylgaýardy. Enesiniň ýanyna gelip, jugurdap, şol tarapa elini uzadyp, öz düşnüksiz dilinde bir zatlar diýýärdi.

Şol gün Tawus dagy nahar-çaýy hem goňşularda edinmeli boldular. Myratjyk olary tä ýatýança öýe getirmedi. Diňe Myratjyk uka gidenden soň, olar öýe geldiler.

Tawus ogluny diňe ukudaka ogşap bildi. Onuň ýakymlyja çaga ysjagazyndan doýup bilenokdy. Hem çagasynyň özüni tanaman ejir çekişine, hem aýralyga döz gelmän, aglady oturdy.

Seýran bolsa aldygyna daşaryk çykyp, çilim kükedip gelýärdi. Zol uludan dem alýardy. Bu ýagdaýa çydamajak bolýardy. Ol hemmeler ýatandan soň hem, gynançly duýgynyň ýürege salan ejirinden ýaňa zol uludan dem alyp, oglunyň başujuna gelip, ony synlady oturdy.

Myratjyk irden oýananda, del adamlaryň öýdeligi üçin aglamady. Gaharyny gözlerinde jemläp, aňkaryp, myhmanlara ýeke-ýekeden nazar aýlady. Olaryň özüne bakyp ýylgyrýandyklaryny görende, çepiksije eljagazlary bilen ýüzüni ýapdy. Barmaklarynyň arasyndan gözlerini ýyldyradyp, myhmanlara seretdi. Seýran hem onuň hereketini gaýtalady. Şondan soň Myratjyk ýylgyrdy...

Şeýde-şeýde az-kem öwrenişip ugradylar. Her gün öz öýlerinden örüp duran myhmanlara Myratjyk soňky günler-ä aýry seredibem durmady.

Has gowy öwrenişip başlanlaryndan soň bolsa, myhmanlar aglaşyp-eňreşip, onuň ýaňaklaryndan telim ýola ogşap, ýene ýitirim boldular.

Sentýabr gelipdi...

Suraý daýza agtygyna uzak eje bolmady. Durmuş rehimsiz darady. Tawus dagy Myratjygy bu gezek öz ýanlaryna alyp gaýtmalydy...

Suraý daýzanyň ýitirilen pursadyndan Myratjygyň sesi durmady. Hernäme-de bolsa, merhumyň jaýlanan güni ony agşama çenli goňşy gelin Ogulgözellerden çykarman sakladylar. Agşamlyk, ýasa gelen millet dargaşansoň, Tawus Myratjygy öýe getirdi. Myratjyk daşky bosaga ýetenden, Tawusyň gujagyndan boşap, içerik atyldy. Aga meňzeş nala bilen hykyrdap: „Eçje kok, eçje kok“ diýip, belli bir adamyň ýüzüne seretmän, nalady-da, gybyrdyklap, ähli otaglary aýlanmaga durdy. Suraý daýzanyň sylagy üçin dargaman oturan başy başatgyçly kowum-garyndaşlaryň hersiniň ýanyna bir baryp, ýüzlerine bakyp çykdy. Özem birsyhly: „Eçje kok, eçje kok“ diýip nalaýardy.