Käbir çaga kakabaş bolýar. Ol kimdir birine öýkünip ýaramaz işe baş goşýar, ýoldaşlary bilen uruşýar, sögüşýär, betlik edýär. Şeýle ýagdaýda kakasynyň gahary gelip, oňa igenýär, käýeýär, temmi berýär. Şol pursat ejesi: «Çagadyr, azda-kände betlik