Sensiñ meni şahyr eden bu anyk,
Bu ukyby guýduñ ýeňil kelläme.
Kän ýazypdym seniñ yşkyñda ýanyp,
Ýangynsyz ýazmadym,
Peýdasy näme?!

Ýazjakdym sen hakda poema, roman,
Ýazdym.
Tragedýa öwrüldi bary.
"Seni söýýän" diýip eserde ýazman,
"Söýüpdim" diýlenniň peýdasy barmy?!

Hawa ol peýdasyz, şonuñ üçinem,
Olaryñ ömüri bolmady uzak.
Ýazdym,
Ýyrtdym.
Ýazdym özüm üçinem,
Saklamak isledim ençeme gezek.

Uruşlarym tamamlandy peýdasyz,
Öz içgi dünýäme ýetmedi güýjüm.
Indi ýaşatjak men ýüregmi sensiz,
Ol hem gezeginde görkezsin güýjün.

Sebäp yadadym men soñsuz eserden,
Nesip,
Geljegi bar goşgular ýazjak.
Gutulyp bu agyr, elhenç keselden.
Indiki ömrümiñ rejesin düzjek.

Bu gün yüregimde iñ soñky günüñ,
Besdir oña parhsyz garap yaşanyn.
Oña saýlap, salyp, ajabyn gülüñ,
Söýen gezegimde söýlüp ýaşaryn.

Soñky gezek ýazýan sen hakda eser,
Sebäbi bu seniñ beren ukybyñ..
Dogry meniñ bolşum bu gün has ýeser,
Hoş gal!
Dowamyny etjek ukymyñ...