Duýmasam durmuşyň dabarasyny
ýerlemesm gujagynda günleriň.
Derwüş deý syrymy gizläp içimde,
gije-gündiz golda bolsa gülberim.
Sen maňa düşün!

Paýawlap juwan ömrüm bolsadylara,
hem hyýallaň hasylyna garaşsam.
Görülmedik günde sessiz şäheriň,
bir näbelet köçesinde azaşsam,
didelerden, didarlardan ara açsam.
Sen maňa düşün!

Inçe billi ýodalarda usurgap,
teýim kylsam husnuň istäp çöl içre.
Seri sergin sähralarda syňsyrap,
höş söz üçin bagtym bersem müň hijre.
Sen maňa düşün!
Dodagymdan damyp bilmän hak sözüm,
damagymda doňup galsa buz deýin.
Päk niýetleň pellesinde bir pursat:
Başa çeksem Haýýam göteren meýin.
Sen maňa düşün!

Düşün maňa!
Ýeller öpen,
Gün ogşan,
Geýimsiz daglarda ýerlese ruhum.
Dünýäň dabanynda ýyldyrym çakyp,
Badam gözýaşymda püre-pürlense.
Gözläp gözýetimden gämisin Nuhuň,
Düýnleriň düşünde geljegim görsem,
Bir gün ýetmek üçin seniň ýanyňa,
Her demimde, ädimimde özgersem,
...Ýol ýitirsem, ýetip bilmän menzile
Al ýanyňa, bakyp solan meňzime.

Muhammet BEKGIÝEW.